Mooie, bange ogen nr. 304

In Mooie bange ogen beschrijft Elisabeth Janssen hoe het tot de adoptie van haar eerste galgo kwam. Verder vertelt ze over het leven dat zij en haar partner kregen nadat de liefde voor de galgo was ontvlamd en hoe het verder ging, in voor- en in tegenspoed, met de galgo’s en hun andere honden. Er wordt aandacht besteed aan het Europese standpunt met betrekking tot dierenwelzijn en aan de situatie waarin de galgo in Spanje zich bevindt. Maar vooral wordt op ontroerende wijze beschreven hoe zachtaardig het karakter van deze gevonden honden zijn.